Dirk Johannes van Tuijl werd in 1901 in Dalem, gemeente Vuren geboren als zoon van het schoolhoofd Pieter Willem van Tuijl en Maria Kolenbrander. Hij trouwde in 1926 in Rotterdam met Pieternella Voorhoorst uit Overschie.  In de oorlog was hij actief in het verzet. Op 21 juli 1943 werd hij door de SD in Bergen op Zoom gearresteerd toen hij als koerier een map met documenten aan een contactpersoon overdroeg. De beschuldiging luidde 'Spionage'

Vanaf 23 juli 1943 zat Dirk Johannes van Tuijl gevangen in celnummer 784 van "Het Oranjehotel" te Scheveningen. [Bron: "NIOD: Collectie 250B Oranjehotel"] 

Op 5 augustus is hij overgebracht naar de SD-gevangenis in Haaren. Op 6 september  1943 werd hij overgebracht naar Lüttringhausen (Remscheid) (vermoedelijk was dit in de gevangenis aldaar). Hij is op 15 april 1945 bevrijd door de Amerikanen en op 10 mei 1945 was hij terug in Nederland in Venlo.

 Na de oorlog is hij nooit meer de oude geworden. Hij overleed in 1955 op 54 jarige leeftijd. 

Bronnen:

• Collectie 250b – Gevangenissen in Nederland:
  • Inventarisnummer 159: Lijsten met binnengebrachte gevangenen, Oranjehotel
  • Inventarisnummer 121: Register van gevangenen, Oranjehotel
  • Inventarisnummer 88: Register van ingeschreven gevangenen, SD-gevangenis te Haaren
  • Inventarisnummer 90: Lijst van politieke gevangenen, naoorlogs, SD-gevangenis te Haaren
• Archief 197p – Expogé – inventarisnummer 203: Lidmaatschapsformulieren, Tu-Ve

In 1943 werd een aantal Zeeuwse verzetsmensen opgepakt doordat ze verraden waren door Fransz Still. Fransz was getrouwd met een Nederlandse en deserteerde op 1 augustus 1943. De familie Stoorvogel uit Harderwijk wilde hem via de pilotenlijn van de OD richting Frankrijk leidden. Hierbij belandde Still in Zeeland. Hij kwam via de Goese Sam Buijs bij diens aanstaande schoonvader Jan Mol in Kapelle terecht. 

In Kapelle leerde Still meer verzetmensen kennen. Toen een aantal van hen het echtpaar Still over de grens wilde smokkelen liepen ze in Nieuw-Namen tegen de lamp.  Tijdens het verhoor verraadde het echtpaar Still de namen van hun helpers. 

Dit leidde uiteindelijk tot de arrestatie van behoorlijk wat Zeeuwse verzetsmensen. Tijdens de golf van arrestaties die in de periode augustus-september plaats vond kon een aantal verzetsmensen de dans ontspringen door onder te duiken. De verzetsmensen die opgepakt werden, werden blootgesteld aan wrede verhoren. Een aantal van hen heeft hierbij namen genoemd van andere personen uit het verzet. 

Onderstaande lijst toont een aantal namen van personen die naar aanleiding van het verraad van Still zijn veroordeeld:

• Jan Mol* 
• Sam Buijs
  • Kees de Graaf*
• Leendert Stoorvogel
• Johann Meijboom*
• Petrus Brekelmans
• Jacobus Klaaijsen*
• Johannes Vos 
• Stoffel van Oosten 
  • Kees de Graaf
• Gommert Traas 
• Leonardus Kalle 
• Leendert Serier*
• Gerardus Jansen
• Piet van der Geest

In diezelfde periode was ook de V-Mann Anton van der Waals actief. Hij was bij de dienst WIM geinfiltreerd. Toen de eerste arrestaties plaats vonden doken wederom veel verzetsmensen onder. Uiteindelijk werden 52 personen veroordeeld naar aanleiding van deze arrestatiegolf. Tijdens de verhoren is ook hier weer een aantal personen doorgeslagen. Bij de veroordeelden zaten 25 mensen met een Zeeuwse achtergrond waaronder:

• Jan Vermeulen
• Bert Bakker
  • Kees de Graaf*
• Dirk van Tuijl
• Pieter Hagenaar
• Cornelis Groenendijk

Hoewel de twee 'verraders' geen band met elkaar hadden, hadden de verzetsmensen dat wel. Een aantal was actief in meerdere takken van het verzet en dat leidde ertoe dat er steeds meer mensen door de mand vielen. Ofwel op basis van bij huiszoeking gevonden spullen ofwel doordat iemand tijdens het verhoor een naam had genoemd.

De naam Kees de Graaf komt een aantal keren voor. Uit verslagen blijkt dat meerdere personen tijdens het verhoor zijn naam hebben genoemd. 

Veel van de veroordeelden werden afgevoerd als 'Nacht en Nebel' gevangene. Deze personen mochten geen contact met familie meer hebben en werden naar onbekende oorden overgebracht. Vaak werd pas ver na de oorlog duidelijk waar zo'n veroordeelde was terechtgekomen/gestorven.